Bu yıl Mart ayında, çok yeni yayınlanmış bir makaleye denk geldim ve okurken, konuyu siber güvenlik ekipleri açısından da kafamda değerlendirmeye çalıştım. Makale Norveçli klinik psikolog Andreas Espetvedt tarafından yapılıyor ve insan hayatını almanın, bağlama bağlı olarak, askerlerin zihinsel sağlığını olumsuz etkilemeyebileceğini savunuyor.

4 yaşındaydım diye hatırlıyorum. Of’un Keler köyündeyim. Köy küçük. Basit bir bakkal hatırlıyorum, berber bile yoktu. Herkes birbirini tanıyor. Annem ve babam köyün öğretmeni. 80’li yılların ikinci yarısı. Oyuncak olmadığından, kendi kendine zaman geçirmeyi öğrenmekten başka çare yoktu. En azından benim için durum böyleydi. Ama bu konuda zorlandığımı hiç hatırlamıyorum. Hiç oyuncağım olsun istediğimi de hatırlamıyorum. Neye ihtiyacım varsa, hayal gücümle onu elde ederdim :)

Bize hangi durumlarda, hangi konuda iyi olduğumuz söyleniyor? ya da hangi konuda zayıf olduğumuz söyleniyor? Peki iyi olduğumuz söylenen konularda neden iyiyiz? Doğuştan bir hediye mi? İlgili konuda iyi olmak için çok efor mu sarf ettik? Daha önce deneyip, başarısız olduğumuz için mi kötüyüz? Yoksa hiç denemediğimiz için mi? ya da defalarca deneyip, her seferinde başarısız olduğumuz için mi?

1988 yılında psikolog John Norris, yaptığı 500 görüşme sonucunda, seri katillerin 7 psikolojik durumdan geçtiğine dayanan çalışmasını ortaya attı. Bu fazların bazıları, siber dünya ile kinetik dünyamız sarmaşık gibi birbirlerine dolanırken, siber dünya daki faaliyetlere kaydı. Bu da erken fazda potansiyel bir suç eğiliminin tespitini zorlaştırmaya başladı.

Siber Güvenlik konusu çoğunlukla yalnızca teknik bir konu olarak görülür. Oysa, teknik yeterliliğe ek olarak daha pek çok parametre taşır. Bu yeni parametrelerin pek çoğu aslında, siber güvenliğin “siber mücadele” çerçevesinde ele alınmasından kaynaklanır. Zira ucu açık, geçmişi, şu anı ve geleceği olan bir süreç olarak düşünüldüğünde, “güvenlik” veya “savaş” kavramlarından daha farklı bir perspektifte değerlendirilmesi gerektiği açıktır.

Bir onceki bolumde Ann’in gizli asigi olan Mr.X’e gonderdigi mesaji gormustuk. Mesajda buyuk miktarda nakit ile birlikte Meksika kiyilarina kacma planlari yapilmaktaydi. Ote yandan ogrenilen son bilgiler kahramanimiz SOME icin tam bir hayalkirikligi niteligi tasimaktaydi.

Onceki yazimizda, Ann Dercover ve supheli arkadasi arasindaki gizli veri alisverisini incelemistik. Ann bu arastirma suresinde ortadan kaybolmayi basardi. Fakat ortadan kaybolmadan hemen once son network aktivitelerine iliskin kayitlar da tutulmustu.

Hikayemiz aslinda Ann Dercover adli bir kadinin rakip firma icin sanayi casuslugu yaptigi iddasi ile basliyor. Ann’in sirket icerisinde gizli sayilabilecek bazi bilgilere sahip oldugu ve bu bilgileri disari sizdirdigina iliskin bazi supheler mevcut.

Bir yerde problem varsa, muhakkak çözüm de vardır. Çözüm kavramı yoksa, o zaman o yerde problemden bahsetmek de mümkün değildir. Tabi insanoğlu bu, bir takım hedefler koyuyor, bu tepeleri yükselttikçe yükseltiyor ve nihayetine erdirip zirveleştiriyor. Sonra da bu zirve ve çıkış macerası üzerine, şarkılar türküler yakılıyor, felsefe yaklaşımları, hatta doktrinler yazılıyor çiziliyor.

[dropcap]N[/dropcap]arkissos, kendi güzelliğini her gün seyretmeye giden yakışıklı delikanlının hikayesi… (Öyle şeyler oluyor ki, mesleği tamamen bırakıp insanın oturup felsefe, psikoloji, sosyoloji kitapları karıştırıp, edebiyat yapıp, sayfalarca yazı yazası geliyor. Ama gelin görün ki, henü zamanı değil; hala dolduruyoruz hikayeleri… Bu işin sonunda ya bolca yazı çıkar, ya bolca suskunluk, göreceğiz…)